نامه جمعی از فعالین کمونیست در ایران به كنفرانس جبههٔ متحد کارگری در دفاع از فلسطین

 رفقا و هم‌رزمان جبههٔ متحد کارگری،  

درود می‌فرستیم بر شما! 

تشکیل جبهه‌ای مستقل و انقلابی در دفاع از فلسطین، نه یک گام، بلکه جهشی تاریخی است به سوی نابودی دیوارهای ستمی که امپریالیسم و صهیونیسم بر گردهٔ بشریت کشیده‌اند. این اتحاد، زنگار سکوت را از چهرهٔ مبارزات بین‌المللی می‌زداید و فریادِ «کارگران جهان متحد شوید!» را در گلوگاهِ نظام سرمایه‌داری طنین‌انداز می‌کند. ما می‌دانیم که قدم‌های شما برای صلح و آزادی می‌تواند زمین زیر پای استثمارگران را بلرزاند. 

در طول نسل کشی اخیر، حتی یک لحظه نبوده که از اخبار فاجعه‌بار و دردناک جنایات اسرائیل در غزه و فلسطین آرام گرفته باشیم. اسرائیل با حمایت بی‌قیدوشرط قدرت‌های غربی به خصوص دولت آمریکا، خاک فلسطین را به آزمایشگاهِ سلاح‌های خود تبدیل کرده و کودکان فلسطینی را قربانیِ سرمایه‌داریِ خون‌آشام و اشغالگری صهیونیسم می‌کند. این کودکان، که باید در آغوش مادرانشان به رویاهای شیرین کودکی بیندیشند، زیر باران بمب‌ها و موشک‌ها، آینده‌ای را می‌بینند که با خون و آتش نقاشی شده است. زیاده‌خواهی این جنگ‌افروزان و جنایتکاران، نه تنها زمین‌هایشان را غصب کرده، بلکه نفس‌هایشان را نیز به یغما برده است. 

نقشهٔ شوم «نظم نوین» غرب و اسرائیل می‌خواهد خاورمیانه را به بازاری برای جنگ‌افروزان و چپاولگران تبدیل کند. اما رفقا! ما نیز در ایران، پشت نقابِ دروغین «مبارزه با امپریالیسم» توسط جمهوری سرمایه‌داری اسلامی، خیانت و سؤاستفاده از مصائب مردم فلسطین را به چشم دیده‌ایم. این حکومت که هر روز با اعدام معترضان، سرکوب زنان و تحمیل فقر، مردم ایران را در خون و اشک غرق می‌کند، چگونه می‌تواند مدافع راستین مردم فلسطین باشد؟ آنان، همچون دولت اسرائیل، از تنش‌های منطقه‌ای برای تحکیم قدرت خود بهره می‌برند و در پشت پرده، عملا دست در دست همان دشمنان مردم دارند. جمهوری اسلامی و متحدان منطقه‌ای آن، با نقاب دروغین «دفاع از فلسطین»، نه‌تنها حامی واقعی مردم مبارز آن سرزمین نیستند، بلکه خود بخشی از حلقهٔ استثمار و ستم هستند.

نظام جهانی سرمایه‌داری، با بحران‌های ذاتی خود، جنگ را به ابزاری برای بقا تبدیل کرده است. ما در ایران به‌خودی خود بخاطر سیاست‌های استثمارگرانه و سلطه‌جویانه جمهوری اسلامی، زیر فشار قرار داریم، اما سیاست‌های دولت‌های غربی علیه ایران نیز وضعیت کارگران را در این کشور مدام به فلاکت می‌برد. امروز، سیاست «فشار حداکثری» ترامپ و تهدید به حمله نظامی به ایران، تلاشی است برای تقسیم مجدد جهان میان امپریالیست‌ها. بعد از تضعیف شدید حزب الله، حماس و سرنگونی دولت بشار اسد، جمهوری اسلامی هم در موقعیت ضعف قرار گرفته و احتمال حمله نظامی و تغییر رژیم از بالا در ایران بیشتر شده است، ولی ما می‌دانیم: صلح واقعی نه با معاهدات و توافقات سردسته‌های سرمایه، بلکه با اتحاد کارگران علیه طبقه حاکم ممکن است، چراکه تنها این طبقه است که از نابودی سرمایه‌داری و جنگ نفع می‌برد. 

 

رفقا! جبههٔ متحد کارگری در دفاع از فلسطین سنگری است در برابر این توحش. شما ثابت می‌کنید که کارگران، هنگامی که آگاهانه و متشکل می‌جنگند، می‌توانند حتی در تاریک‌ترین لحظات، راه رهایی را روشن کنند. نبرد شما برای فلسطین، نبردی برای تمامی ماست. این جبهه نه تنها سنگری برای دفاع از فلسطین، بلکه دریچه‌ای به سوی جهانی دیگر است؛ جهانی که در آن، به جای بلوک‌بندی‌های امپریالیستی و ارتجاعی، صف مستقل طبقه کارگر در سراسر جهان برای آزادی، برابری و صلح پایدار قد برمی‌افرازد. 

 

بگذارید فریاد بزنیم که دیگر بس است! بمب‌های اسرائیل بر سر مردم غزه بس است! گلوله‌های جمهوری اسلامی بر سینهٔ مردم به ستوه آمده‌ی ایران بس است! استثمار کارگران به دست سرمایه‌داران بس است!

پیروزی از آنِ ماست، اگر یکپارچه و آگاهانه در برابر نظام سرمایه‌داری بایستیم. 

 

زنده باد همبستگی جهانی کارگران!

جمعی از فعالین کمونیست در ایران